Proponuję rzucić okiem chociażby na fakty zebrane pod poniższym linkiem:
http://www.mysl-polska.pl/1041
To nie jest fikcja literacka, jak piszą wciąż niektórzy, wbrew faktom ustalonym jeszcze przed dekadą. To zwykłe oszustwo obliczone na wyciągnięcie ogromnej kasy z tematu związanego z Shoah i klimatu wytworzonego wokół szeroko pojętego holokaustu , który jest zdecydowanie sprzyjający i opłacalny dla podobnych oszustw.
Autorka a raczej (jak się po śledztwie okazało – autorki) wyciągnęły z tegoż przekrętu ogromne pieniądze idące w dziesiątki, jeśli nie w setki mln dolarów. Zdołały tego dokonać pomimo, iż już przy pierwszym wydaniu w 1997 r. podniosły się głosy, że jest to niemal na pewno oszustwo. Dodatkowo prymitywne i mocno nieudolne. Wydawca na nie nie reagował, gdyż książka sprzedawała się doskonale. Podobnie producenci filmowi z trzech krajów (Niemiec, Belgii oraz Francji) wykładający kasę na ekranizację.
Ci ostatni nie przerwali zdjęć mimo, iż już na ich początku w prasie belgijskiej i holenderskiej powszechnie huczało, iż całą rzecz od początku do końca zmyślono celem łatwego zarobienia znacznej kasy.

A wiecie co jest w tej całej hucpie najgorsze? To, że katalizatorem do jej zdemaskowania nie stała się przyzwoitość, wyrzuty sumienia, etyka, czy chęć zdemaskowania fałszerki oczerniającej w swoich rzekomych wspomnieniach społeczności kilku narodów. Powodem stała się zwykła pazerność i kłótnia o pieniądze.
Autorka wytoczyła kolejny proces swemu wydawcy, tym razem o fałszowanie wyników sprzedaży książki w USA, oceniając „straty” na kolejne 20 mln $. Wówczas wydawca, wyprowadzony tym z równowagi oraz wysokością zgłaszanych roszczeń, zaczął nagłaśniać „ekspertyzy” demaskujące autorkę, podobne do zastrzeżeń Deborah Dwork. Tyle, że zgłoszono je do wydawcy jeszcze w 1997 r. a więc przeszło… 10 lat wcześniej, gdy książka dopiero wchodziła na rynek. Tylko dlatego obecnie mamy "na papierze", że cała ta historia to jedna wielka lipa.

Tak na marginesie:
uważam, że tak, jak karalne jest w prawodawstwie wielu krajów tzw. „Kłamstwo Oświęcimskie”
https://pl.wikipedia.org/wiki/K%C5%82amstwo_o%C5%9Bwi%C4%99cimskie
na zasadzie symetrii powinno być sądownie ścigane kłamanie „w drugą stronę". Inaczej będziemy mieli powtórki co jakiś czas. Im mniej będzie żyło świadków wydarzeń, tym częstsze.
Przy czym pisząc te słowa, mam świadomość, że to marzenia ściętej głowy.

Jeśli się dodatkowo posłucha tłumaczeń autorki po zdemaskowaniu, rzecz nabiera jeszcze bardziej wstrętnych barw. Tym bardziej, że zasadniczo cały cyrk uszedł obu paniom finalnie bezkarnie. Obu udało się na tym zbić majątek i go zachować

Natomiast to, że na FW dalej zawieszane są opisy filmu, zawierające fragmenty w stylu „oparty został na RZEKOMO prawdziwych wydarzeniach, przedstawionych w AUTOBIOGRAFICZNEJ książce” (wyszczególnienia moje) stanowi jedynie potwierdzenie, że ten portal jest w dużej mierze obumarły, impregnowany na aktualności i zmieniającą się wkoło rzeczywistość.
Pozdrawiam.